اولین ربات صنعتی در سال ۱۹۶۱ توسط جوزف انگل پدر ربات های صنعتی به صورت هیدرولیکی طراحی و به بازار صنعت ریخته گری عرضه شد. در سال ۱۹۷۴ اولین ربات تمام برقی که تنها ظرفیت ۶ کیلوگرم را داشت نه تنها منحصر به فرد بود از پیکر بندی انسان استفاده شده و سیستم راه اندازی آن به صورت میکرو پروسسوری بود که رد پای کوچکی از سرعت حرکت و دقت موقعیت یابی در خود داشت.
راه اندازی برقی ربات ها به نوعی بود که کم کم هیدرولیک ها را از چرخه تولید خارج کرد زیرا برنامه های جدید با کاربردهای هیدرولیکی همسونبود. نسل اولیه این ربات های الکتریکی جهت پرداخت فولاد ضد زنگ و خم لوله های فولادی برای صنایع غذایی استفاده می شد. البته نا گفته نماند نقطه جوش با ظرفیت ۶۰کیلو گرم در سال ۱۹۷۵ به پایداری عمر ربات های هیدرولیکی افزود تا دوباره بازار تازه ای در صنعت ایجاد کند.
اولین ربات صنعتی جهان در شرکت جنرال موتورز (GMC) در عملیات ریخته گری قالبهای صنعتی به کار گرفته شده است که از آن بیش از پنجاه سال می گذرد. در طول این مدت با پیشرفت های رخ داده در تکنولوژی رباتها، امروزه ربات های صنعتی توانمند تر شده اند و قادرند تا در محدوده وسیعی از کاربردهای صنعتی بکار گرفته شوند. به طور کلی، هرگونه کاربردی که یکی از فاکتورهای محیط کاری خطرناک برای انسان، انجام فرآیند کاری ساده اما تکراری، جابه جایی اجسام و قطعات سنگین و … در آن وجود داشته باشد می تواند یک کاربرد مناسب برای بکارگیری رباتهای صنعتی باشد.
بر این اساس گزارش سازمان بین المللی رباتیک (IFR) میزان به کارگیری رباتهای صنعتی در کاربردهای مختلف برای رباتهای نصب شده در جهان تا پایان سال ۲۰۰۹ اغلب در زمینه های زیر بوده است. عملیات کارکردن روی اجسام و مواد – عملیات جوشکاری رباتیک- عملیات مونتاژ و بازرسی فنی رباتیک-عملیات توزیع و تزریق مواد، پوشش دهی، رنگ آمیزی و آب بندی.